Obraz emanuje feerią barw i ciepłem. Dominują tu intensywne czerwienie i pomarańcze maków, które sprawiają, że cała scena aż pulsuje życiem. Kobieta z burzą rudych loków, ubrana w suknię ozdobioną kolorowymi plamkami, zdaje się tańczyć pośród kwiatów, z lekkością zanurzając się w ich barwnej masie. Postać jest smukła i elegancka, co nadaje obrazowi nieco nostalgiczny nastrój. Artysta posłużył się techniką pointylizmu, co dodaje kompozycji dynamiczny efekt migotania. 

Patrząc na ten obraz, można poczuć swoisty spokój i radość. A może nawet chęć, by samemu zastanowić się nad swoimi marzeniami? Sposób, w jaki postać jest integralną częścią natury, wskazuje na harmonię człowieka z otoczeniem. Kolorom można zaufać, tak jak ufa się ciepłu letniego dnia. „Wow, wygląda jak z bajki!” powiedziałoby dziecko. 

W tle rozmyte, jasne tonacje dodają lekkiego „dreamy” klimatu, który sprawia, że obraz jest niczym okno do innego świata. Obraz może wzbudzać w odbiorcy różne emocje, od zachwytu po melancholię. Przyciąga uwagę, zmuszając do refleksji nad pięknem i nietrwałością natury.