Grafika zatytułowana „Pomnik” to intrygujące i pełne ekspresji dzieło, które wprowadza nas w świat symboliki i ludzkich emocji.

Centralnym elementem kompozycji jest abstrakcyjna postać kobiety, której ciało zdaje się być wyrzeźbione z niebieskiej materii, niemalże jak ze snów i wyobraźni. Jej sylwetka jest delikatna, a jednocześnie pełna siły, podkreślona przez dynamiczne linie i cieniowanie, które nadają jej trójwymiarowy charakter.

Górna część postaci rozszerza się w nietypowy sposób, tworząc coś na kształt rozłożystych ramion lub skrzydeł, które obejmują przestrzeń nad nią. Ta część grafiki może symbolizować ochronę, wsparcie lub transcendencję, przenosząc naszą wyobraźnię w sferę duchową i metafizyczną.

Dolna część postaci, nogi, stoją mocno na abstrakcyjnej, czarnej powierzchni, przypominającej mozaikę lub fragment ziemi. To symboliczne zakotwiczenie w rzeczywistości, pokazujące związek między niebem a ziemią, między marzeniem a rzeczywistością.

Cała postać jest harmonijnie zrównoważona, jak pomnik, który stoi niezmiennie przez wieki, mimo upływu czasu i zmieniających się okoliczności. Jest to hołd dla trwałości i siły ludzkiego ducha, który przetrwa wszelkie przeciwności.

„Pomnik” to grafika, która skłania do refleksji nad naturą człowieka, jego marzeniami i realiami, nad tym, co ulotne i co trwałe. Przypomina, że każdy z nas nosi w sobie pomnik swoich doświadczeń, emocji i myśli, które kształtują naszą istotę i naszą obecność w świecie. To wizualna poezja, która przemawia do nas językiem symboli i linii, zapraszając do głębszej kontemplacji i zrozumienia.