„Spektrum Pęknięć” (gra słów: „spektrum” jako gama barw oraz szeroki zakres czegoś, a „pęknięcia” sugerują zarówno podział, jak i emocjonalne rozwarstwienie)(Marker akrylowy na papierze do akryli)

Żywe, chaotyczne i pełne warstw Spektrum Pęknięć to eksplozja koloru i ruchu, gdzie ostre linie i organiczne deformacje splatają się w dynamiczną wizualną symfonię. Akrylowe markery, nałożone z precyzją, lecz bez nadmiernej kontroli, tworzą napięcie między strukturą a spontanicznością.

Kompozycja wciąga widza do wnętrza, prowadząc go spiralnym torem pośród zmieniających się barw i przeplatających się form. Zestawienie elektrycznej zieleni, ognistych czerwieni i głębokich fioletów przywodzi na myśl niemal geologiczną warstwowość — jakby była to abstrakcyjna topografia emocji, wspomnień lub percepcji. Faktura pociągnięć dodaje obrazowi dotykowego wymiaru, sprawiając, że kolory zdają się pulsować energią, jak gdyby samo dzieło oddychało.

Ten obraz istnieje na styku abstrakcji i krajobrazu psychologicznego. Emocjonalna intensywność i geometryczna niepokorność przywołują wrażenie ruchu oraz głębi, sugerując świat ukryty pod powierzchnią. Brak rozpoznawalnych kształtów pozostawia przestrzeń dla interpretacji — być może to fragment snu, zniekształcone odbicie, a może surowy puls myśli.

Dzięki swojej niespokojnej geometrii i kalejdoskopowej intensywności, Spektrum Pęknięć zaprasza widza do zatracenia się w grze chaosu i harmonii, przypominającej nieuchwytną naturę ludzkiego umysłu.