Inspiracja w tym przypadku pochodzi z historii ruchu Art Deco. Przedstawiłem postać Tamary Lempickiej na tle jej paryskiego mieszkania. Moja wizja nie podąża za stylem jej twórczości. Obraz jest zanurzony w ograniczonych kolorach na zasadzie podwójnej ekspozycji. Plan tła przeplata się z sylwetką malarki i jej enigmatycznym portretem. Jest w tym wiele dzikości i przypadek, w którym farba spływa, smugi i plamy zastygają tu i ówdzie na zawsze.