„Łup”olej na płótnie, 35×45 cm, w srebrnej ramie

Unikalna okazja nabycia prawdziwych arcydzieł malarstwa XX wieku, których wartość stale rośnie każdego dnia!

Oryginalne obrazy malarskie można zobaczyć i nabyć pod adresem:

1. Krakowskie Przedmieście 12 (naprzeciwko kościoła Św. Krzyża), galeria Atticus, Warszawa.

Pon-pt. w godz.11.00-19.00, sob. 15.00-19.00.

Geniusz współczesności

Siergiej Weda / Sergey Veda (angielski: Sergey Teodor Veda; urodzony 5 grudnia 1963 roku w Jałcie, AR Krym, ZSRR – zmarł 28 listopada 1999 roku w argentyńskich Andach) – Grek z pochodzenia; artysta, filozof, mistrz praktyk duchowych. Był zwolennikiem duchowego kierunku rozwoju w sztukach plastycznych. Mało znany szerokiej publiczności, ale szanowany wśród profesjonalistów. Artysta o międzynarodowej sławie. Jego twórczość, jako element duchowego rozwoju, dążenie do doskonałości i świętości, to główne cechy, którymi można opisać jego malarstwo i grafikę.

W ciągu swojego krótkiego, 36-letniego życia, Siergiej pozostawił po sobie nieco ponad sto obrazów i niezliczoną ilość prac graficznych (rysunek, akwaforta, techniki mieszane). Zaczął rysować w wieku trzech lat i nigdy nie rozstawał się z ołówkiem przez całe życie. Dla niego rysowanie było sposobem na zrozumienie i komunikację z światem, środkiem do osiągnięcia duchowej doskonałości.

Jego pierwsze wystawy indywidualne odbyły się w Jałcie i Sewastopolu w latach 1983-1990. W 1991 roku odbyła się pierwsza znacząca wystawa indywidualna w Centralnym Domu Artystów na Krymskim Valu w Moskwie. Następnie miała miejsce seria wystaw w galeriach undergroundowych w Moskwie oraz Petersburgu.

Galerie takie jak M’ARS, Pan-Dan, Kino w Moskwie, a także Centralny Salon Wystawowy „Maneż” w Petersburgu prezentowały jego prace.

Wśród jego znanych wielbicieli i przyjaciół można wymienić Borisa Grebenczikowa, Siergieja Kuriochina, właścicielkę galerii Galinę Daneliję oraz filozofa i sinologa Bronisława Winogrodskogo.

Podczas jednej z wystaw indywidualnych Siergiej otrzymał zaproszenie od Amerykańskiego Stowarzyszenia Artystów Współczesnych, aby podzielić się swoim doświadczeniem w zakresie rysunku i akwaforty. Przeprowadził serię wykładów w specjalistycznych placówkach edukacyjnych w Stanach Zjednoczonych. Rozpoczynając od 1992 roku aż do 1996 roku w Stanach Zjednoczonych rozpoczął się jeden z najbardziej owocnych okresów w jego życiu artystycznym. Wykłady w różnych stanach przeplatały się z jego własną aktywną pracą i wystawami indywidualnymi. Każdy wykład poprzedzała trzydniowa wystawa w murach placówki edukacyjnej, a następnie fascynująca opowieść z udziałem wszystkich słuchaczy. Wygłosił ponad 40 wykładów i zorganizował ponad 10 wystaw indywidualnych w galeriach różnych miast, w tym w San Francisco Museum of Modern Art (SFMOMA), San Francisco Art Institute, International Art Museum of America, The Geffen Contemporary at MOCA w Los Angeles, Long Beach Museum of Art, Culver City gallery, New Image Art (NIA) i innych.

Wśród znanych wielbicieli, przyjaciół i znawców jego obrazów i prac graficznych z okresu amerykańskiego można wymienić właścicieli galerii Marseę Goldberg i Jeffreya Deitcha (Marsea Goldberg, Jeffery Deitch), aktorów Dustina Hoffmana i Kate Capshaw (Dustin Hoffman, Kate Capshaw), muzyka Keitha Urbana (Keith Urban), rzeźbiarza Roberta Grahama (Robert Graham) oraz innych. Pierwszą osobą, która doceniła twórczość artysty, była amerykańska aktorka Anjelica Huston. Kupiła obraz „Krym” za 50 000 dolarów. Pod koniec 1996 roku ceny jego obrazów wzrosły średnio do 450 000 dolarów. W sumie w okresie od 1992 do 1996 roku artysta namalował nieco ponad sto obrazów, z których 90% zostało sprzedanych w Stanach Zjednoczonych. Niektóre z jego znanych prac z tego okresu to „Anioł Stróż”, „Zielony Konopny Nieba”, „Złowić”, „Partia”.

W 1997 roku artysta otrzymał zlecenie na namalowanie wnętrza prywatnej posiadłości na przedmieściach San Francisco, gdzie pozostał do jego ukończenia. Nie jest znane imię klienta ani dokładne miejsce malowidła. W 1999 roku, w towarzystwie swojej dziewczyny Olgi oraz pary młodych przyjaciół, wyruszył w podróż po Andach w Chile i Argentynie. Wszyscy czterej tragicznie zginęli w lawinie. Ich ciała zostały odnalezione po siedmiu miesiącach i pochowane w Ushuaii, Argentyna.

Mistrz ducha – to krótka i najbardziej trafna charakteryzacja twórczości Siergieja Wedy. Jego dzieła, jak żywe dzieci, zostawione nam do zrozumienia i poznania. Nieuchronnie czas postawi wszystko na właściwe miejsce, a precyzyjna charakteryzacja Siergieja Wedy jako geniusza współczesności stanie się jasna każdemu!

Sztuka jako doświadczenie duchowe

Co jest bliższe – sława czy życie? Co jest cenniejsze – życie czy bogactwo? Co trudniejsze do zniesienia – zdobycie czy utrata? Ten, kto wiele zachowuje, poniesie wielkie straty. Ten, kto wiele gromadzi, dozna wielkich szkód. Kto zna umiar, nie będzie doznawał niepowodzeń. Kto zna granicę, nie będzie narażony na niebezpieczeństwo. On może osiągnąć długowieczność.

O! Jak chaotyczny jest świat, gdzie porządek nie został jeszcze ustanowiony. Wszyscy ludzie są radośni, jakby uczestniczyli w uroczystym przyjęciu lub świętowali nadejście wiosny. Tylko ja jestem spokojny i nie wystawiam siebie na światło. Jestem podobny do dziecka, które nie pojawiło się w świecie. O! Pędzę! Wydaje się, że nie ma miejsca, gdzie mógłbym się zatrzymać. Wszyscy ludzie są pełni pragnień, tylko ja jestem podobny do tego, kto zrezygnował ze wszystkiego. Jestem sercem głupca. O, jakie jest ono puste! Wszyscy ludzie są pełni światła. Tylko ja jestem podobny do tego, kto jest pogrążony w ciemności. Wszyscy ludzie są ciekawi, tylko ja jestem obojętny. Jestem podobny do tego, kto pędzi przez światową przestrzeń i nie wie, gdzie się zatrzymać. Wszyscy ludzie okazują swoje zdolności, a tylko ja różnię się od innych tym, że dostrzegam podstawę w jedzeniu.