„Dum spiro, spero – Póki oddycham, nie tracę nadziei.” 

„W półśnie” jest moim pierwszym ukończonym obrazem. Przedstawia kobietę, która mimo wszelkich przeciwności losu, potrafi „przebudzić się” z ciemności własnego umysłu i dostrzec piękno otaczającego ją Wszechświata – odnajduje w tym ukojenie, a w sobie siłę do dalszej walki o siebie samą. 

Obraz malowany z duszy, jako forma terapii.