Codziennie budzę się inny. Największą satysfakcję sprawia mi nie odnajdywanie rozwiązań, ale ich poszukiwanie. Marcin Szymielewicz ur. 25.04.1978 w Iławie. Studia na wydziale Grafiki ASP Wrocław. Zajmuje się rysunkiem, malarstwem, grafiką warsztatową i projektowaniem graficznym. Członek Związku Polskich Artystów Plastyków. Według mnie tworzenie jest procesem ciągłym, który nigdy się nie kończy, trudno odnaleźć samozadowolenie z zakończonego procesu twórczego, skoro zakończenie jednego utworu jest początkiem następnego. Możemy mówić o spełnieniu elementarnym, ale w kontekście całego procesu jest to jedynie element wyzwalający kolejną reakcję, zmuszający do następnego kroku. Do postawienia kolejnego pytania, bądź problemu, który należy zrozumieć, bądź rozwiązać. Każdy utwór jest elementem większej całości, procesu stawania się. Trudno się zatrzymać, oprzeć pokusie zadania kolejnego pytania. Co by było gdybym coś zmienił, albo spojrzał na to inaczej. Jeden problem rodzi następny, pojawia się ciekawość ich rozwiązywania. Jest to naturalny proces poznawczy, tak przynależny każdemu artyście. Jestem wdzięczny naturze, że obdarzyła mnie ciekawością dziecka, utrzymuje mnie to w ciągłym stanie podniecenia, a raczej napięcia. Nie neurotycznego jak można to zrozumieć, ale w ciągłej potrzebie poznawania, oglądania i cieszenia się światem.