Prawie codziennie bywam w Lesie. Mieszkając na wsi mam ten komfort, że po pracy w Warszawie mogę wrócić do…Lasu. Nie potrafiłam inaczej wyrazić, oddać, uzewnętrznić uczuć jakie obudził we mnie Las minionej wiosny, a było ich dużo…Więc namalowałam ten obraz. Cisza i kojące dźwięki natury. Soczysta zieleń, promienie słońca ślizgające się po konarach drzew, kontrast, światło, cień. Ciepło i chłód. Zapach wilgotnej ziemi, żywiczny, głęboki, piękny…patchoulowy (jak moje ulubione perfumy). Śpiew ptaków, szum drzew, wiatr…szelest liści. Sferia cudownych doznań. Wszystko  piękne,  kompletne i połączone ze sobą w harmonii, jakimiś magicznymi „nitkami” po, których płyną impulsy – niemal „neurologiczne”. Czuję wszystkie te 'przepływy” i drgania, tętno, oddech i leśny rytm…Tajemnice i ich chłód nieodkrytych zakamarków. Ciepło wiosennego słońca na polanie, które osusza rosę. Brzęczenie owadów, pierwsze motyle, dzikie pszczoły,  dzięcioł, synogarlice…Jakby Las był żywym organizmem, odrębnym Bytem, Mądrością i Harmonią, skończonym Pięknem i Bóstwem. Otwartą księgą. Nauczycielem i Terapeutą. Zielonym, pachnący  balsamem dla serca i duszy. Ułożeniem w głowie i harmonią…ze sobą. Ze Światem, wyciszeniem po ciężkim dniu.To ważny dla mnie obraz. Magiczny, metafizyczny. Z dobrą, mocną leśną energią. Pięknie prezentuje się na ścianie. Jest duży – we wnętrzu daje zdecydowany, leczniczy, energetyczny akcent. Gama kolorów to niuanse zieleni. Mam nadzieję, że gdy zapatrzysz się…poczujesz to co chciałam oddać. Poczujesz Las całym  sobą, niemal każdą komórką. Neurologicznie i sensorycznie. Tak jak ja minionej wiosny. Las układa w głowie (…).